برای نابودی باغ گیاه شناسی نوشهر ، به قوه قهریه متوصل شدند!

این مطلب دراین تاریخ ارسال شده است یکشنبه, ۹ آبان, ۱۳۸۹ در ساعت ۰۱:۳۹

 

   بر بنیاد گزارشات دوستان ساکن در نوشهر و شهرهای اطراف و همچنین اخبار منتشر شده در برخی درگاه های مجازی، صبح روز گذشته – مورخ ۸/۸/۱۳۸۹ – عالی ترین مقامات اجرایی نوشهر و سازمان بنادر و کشتیرانی در اقدامی حیرت آور و با تکیه بر قدرت نظامی ماموران گارد آن سازمان، تخریب دوّمین باغ اکولوژی ایران – پس از باغ ملّی گیاه‌شناسی پیکان‌شهر تهران – را آغاز کردند.

   باغ گیاه شناسی نوشهر، یکی از کم نظیرترین باغ های تحقیقاتی در سراسر نوار شمالی ایران و حتی برخی کشورهای همسایه بوده که بیش از ۵۰ سال قدمت داشته و هم اکنون بیش از ۴۵۰ گونه‌ی چوبی درختی و درختچه‌ای بومی و غیربومی را در خود جای داده است. این باغ با ۳۵ هکتار وسعت، یکی از ارزشمند ترین مراکز تحقیقات گیاه شناسی و منابع طبیعی کشور محسوب شده که در اختیار وزارت جهاد کشاورزی قرار داشته و سازمان بنادر و کشتیرانی قصد دارد بخشی – حدود ۸ تا ۱۰ هکتار – از آن را تصرف نموده و برای ایجاد راه دسترسی به مجموعه بندر نوشهر اضافه کند.

   ظاهرا” در این حمله غافلگیرانه که با فرمان فرماندار شهرستان نوشهر آغاز شده است، کارکنان و کارشناسان باغ به مقاومت پرداخته اند که البته مدت زیادی در برابر مأموران گارد و نیروهای پیمانکار طرح توسعه بندرنوشهر و ماشین آلات سنگین آنها تاب نیاورده و مقاومت انان شکسته شده و تخریب این ذخیره گاه ارزشمند ژنی و تحقیقاتی کشور آغاز گردیده است!

   صرف نظر از اینکه تغییر کاربری و نابودی این باغ یک رفتار طبیعت ستیزانه و نابخردانه است و این هم می تواند یکی دیگر از موارد ذبح ملاحظات زیست محیطی در پای ملاحظات به اصطلاح توسعه ای به حساب آید، اما نکته قابل تأمل ناپخته بودن رفتار مسئولین شهرستان و استان بوده که بی مهابا و با بهره گیری از قوه قهریه تن به قتل عام درختان و نابودی ثمره ی ۵۰ ساله تحقیقات پژوهشگران این کشور در عرصه منابع طبیعی داده اند! رفتار غیرمتعارفی که مغایر با اصول زیست محیطی قانون اساسی و قوانین جزایی کشور می باشد.

   انتظار می رود مقامات قضایی و دادستان شهرستان نوشهر – به عنوان مدعی العموم – وارد موضوع شده و ضمن جلوگیری از ادامه این تجاوز در ابعاد گسترده تر، با خاطیان و متجاوزان به این باغ ملی برابر مقررات برخورد نمایند.

در همین باره:

هجوم لودرها برای تخریب باغ اکولوژی نوشهر!

فرمان آتش را در باغ اکولوژی نوشهر، فرماندار صادر کرده است!

تازه‌ترین تصاویر از هجوم لودرها به باغ گیاه شناسی نوشهر

با یورش نیروهای سازمان بنادر و کشتیرانی، ۸ هکتار از باغ گیاه شناسی نوشهر تخریب شد

فاجعه در قلب منابع‌طبیعی به بهانه ایجاد گذرگاه به بندر نوشهر…!

باغ اکولوژی نوشهر در محاصره طبیعت ستیزان!

عملیات تخریب باغ گیاهشناسی نوشهربا دستور فرماندار نوشهر بود 



۲۰ دیدگاه لـ برای نابودی باغ گیاه شناسی نوشهر ، به قوه قهریه متوصل شدند!

  1. محمد درويش گفته است:

    ۹ آبان, ۱۳۸۹ در ساعت ۱۱:۴۳

    ممنون از حمایت خالصانه ات هومان جان …

  2. پنجمين موج وبلاگستان محيط زيست گفته است:

    ۹ آبان, ۱۳۸۹ در ساعت ۱۹:۴۵

    با سلام
    تخریب باغ گیاهشناسی شهر نوشهر زنگ خطری است که از مدت ها پیش برای منابع طبیعی ایران به صدا در آمده است.این هشداری است که باید جدی گرفته شود.از این رو وبلاگستان محیط زیست به مدت یک هفته وارد پنجمین موج زیست محیطی خود می شود تا با ارائه راهکارهایی سازنده حمایت خود را از داشته های طبیعی این مرز و بوم به همگان اعلام نماید.

    درود بر شما که از این موج زیست محیطی حمایت می کنید…

    ۱۱ لغایت ۱۸ آبان ماه سال جاری

    پاسخ:
    در خدمت هستیم محسن جان …

  3. امير سررشته داري گفته است:

    ۹ آبان, ۱۳۸۹ در ساعت ۲۳:۴۵

    ببینم می تونیم یه بار دیگه مثل موج چهارم، وبلاگستان را داغ کنیم و محیط زیست را دوباره به گوش مردم آشنا سازیم.
    ارادتمند

    به امیر عزیز:
    البته اگر دیگر گوشی مانده باشد! … به هر حال ما تلاش خواهیم کرد.
    درود

  4. مهار بیابان زایی » بایگانی » تازه ترین خبرها از ماجرای تجاوز به باغ اکولوژی نوشهر گفته است:

    ۹ آبان, ۱۳۸۹ در ساعت ۲۳:۵۷

    […] – برای نابودی باغ گیاه شناسی نوشهر ، به قوه قهریه متوصل ش… […]

    به محمد عزیز:
    ممنون رفیق …

  5. اله تی تی گیلان گفته است:

    ۱۰ آبان, ۱۳۸۹ در ساعت ۱۰:۵۷

    حمایت از موج پنجم شاید بتواند باقیمانده ی سرمایه های طبیعی مان را برای نسل بعد تضمین کند هرچند که …

    پاسخ:
    با همراهی تان همراهم دوست عزیز …

  6. حمیدرضا عباسی گفته است:

    ۱۰ آبان, ۱۳۸۹ در ساعت ۱۵:۱۰

    دست شما درد نکنه هومن خان. امیدوارم موفق باشی

    به حمیدرضا عباسی عزیز:
    وظیفه است دوست عزیز …
    زنده باشی

  7. بهمن گفته است:

    ۱۰ آبان, ۱۳۸۹ در ساعت ۱۶:۵۹

    باسلام واحترام خدمت همه دوستانی که به این مسئله با حساسیت برخورد نمودند ، ولی به موضوع دیگر که توسعه شهر نوشهر و بندر نوشهر می باشد توجهی کردند که با چه مشکلاتی درگیر می باشد ۱- ورود کامیون ها به بندر مشکلات فراوانی را برای همشهریان عزیزمان ایجاد می نماید
    ۲- چه درگیریهایی بین ساکنین (منازل مسکونی) کناری خیابانهای منتهی به بندر با رانندگان کامیونهایی که برای خروج و ورود کالا مجبور به ورود به بندر می باشد بوجود آمده و می آید.
    ۳- از شورای شهر وشهردار محترم نوشهر سؤال شود که با چه مشکلاتی از بابت عدم جاده اختصاصی بندر مواجه می باشند .
    ۴- مسؤولین کشوری ،استانی وشهرستانی باغ اکولوژی برای رفع مشکل جاده اختصاصی بندر به کمربندی شهر اعلام داشتند که از ضلع غربی باغ استفاده نمایید که اداره کل بنادر مازندران هزینه های زیادی را برای پیاده سازی نقشه مسیر راه دسترسی تحمل نمودند ودر پایان مسؤولین باغ اعلام داشتند که چند گونه درخت نادر در مسیر وجود دارد وامکان تحویل آن جهت راه دسترسی بندر وجود ندارد( بررسی نمایید که مسؤولین باغ چه هزینه سنگینی را بر دولت وارد نمودند) واعلام داشتند که بندر از قسمت شرق باغ جهت احداث راه استفاده نماید. دراین مرحله با پیمانکاران قرارداد بسته ونقشه مورد نظر را تهیه و مورد تایید مسؤولین استانی باغ قرار وبندر جهت اجرایی شدن موضوع نسبت به کارشناسی املاک اشخاصی حقیقی در مسیر راه دسترسی واقع شده بوداقدام نمود که با استقبال مردم (ساکنین کوچه عنصری) روبرو گردیدو زمانی که اداره کل بنادرمازندران از ساکنین مسیر درخواست نموده که جهت معامله به اداره کل مراجعه نمایند متاسفانه مسؤلین باغ اعلام داشتند که این مسیری که از داخل باغ عبور می نماید را تحویل نمی دهیم که موضوع توسط مسؤولین اجرایی استان پیگیری ودر نهایت اعلام نمودند کهدر مسیر راه دسترسی مقاری گونه های ناد گیاهی وجود دارد .
    ۵- در نهایت مسؤولین استانی وشهری و اداره کل بنادر اعلام نمودند مسیر راه را مشخص نمایید تا اقدام گردد و باجلساتی که در استانداری وفرمانداری نوشهر برگزار گردید با موافقت مسؤولین باغ اکولوژی برای مرحله سوم تغییر ودر جلسه ۸۹/۷/۲۵ در فرمانداری نوشهر که باحضور معاون استاندارمازندران وفرماندارشهرستان با مسؤولین بندر وباغ اکولوژی برگزار گردیده بود مقرر شد که تا تاریخ ۸۹/۸/۵ مسؤولین باغ مسیرراه دسترسی (که هیچگونه خسارتی را متوجه گونه های نادر گیاهی نمی نمود) به بندر تحویل نمایند که متاسفانه در تاریخ مقرر باتوجه به معرفی نمایندگان از بندر به باغ جهت تحویل راه دسترسی هیچگونه اقدامی نکردند در نتیجه فرماندارمحترم شهرستان با اجازه از استاندارمحترم دستور فرمودند که بندر نسبت به بازگشایی راه دسترسی اقدام نماید.
    ۶- اینکه این همه ادعا می شود باغ چه اهمیت فراوانی برای منطقه داشته از همه کسانی که با موضوع با حساسیت برخورد نمودند تقاضادارم تا شخصاً از ضلع جنوبی باغ بازدید تا متوجه شوند که هیچگونه اقدامی برای آبادانی باغ از سوی مسؤولین اکولوژی انجام نشده است که اگر انجام می شد این همه تیغ و در ختان خوردو که در همه جای مازندران وجود دارد چگونه رویش پیداکرده است وهیچ کسی می توانست وارد باغ شود غیر از افرادی که معتاد به مواد مخدر بودند در آنجا پناه گرفته بودند.

  8. باران گفته است:

    ۱۲ آبان, ۱۳۸۹ در ساعت ۰۱:۴۴

    دوستان عزیزسلام.
    این داستان مربوط به چند سال است. نوشهر شهر کوچکی است که از دریا تا کوه فاصله زیادی ندارد و زمینهای کمی بین دریا و رشته کوه البرز وحود دارد و با توجه به نزدیکی به تهران یکی از گرانترین و توریستی ترین شهرها هم هست. بندر نوشهر یک بندر قدیمی در استان مارندران است و هر جند هم توسعه پیدا کند هرگز قابل مقایسه با بنادر برزگ استان نیست و هیچ زمان نمی تواند با بندر امیرآباد رقابت کند. توسعه بندر نوشهر امری ضروری است و عدم اجرای آن در این چند سال اشتباه بود ولی باید توجه نمود توسعه باید همه جانبه و یکسان باشد و بهتر است جهت احداث یک جاده حاصل تلاش ۷۰ ساله را ازبین نبریم ما می توانیم جاده را بسازیم و باغ گیاه شناسی را خراب نکنیم. لازم نیست برای توسعه شهر حتما دنبال جاده مفت و ارزان باشیم. برای طرح های کلان باید کلان هزینه کرد. نه با تخریب دیوار و گارد مخصوص و ماشین الات سنگین به جان درختان بی زبان بیافتیم تا طرحی را اجرا کنیم. کسی مخالف توسعه نبوده و مسئولین باغ در سطح کلان ضرورت همکاری را اعلام کردند ولی لازم نبود مثل اسراییل به باغ حمله شود. مگر این باغ بخشی از ثروت این شهر نبود.چرا باید به تاراج برود و در عرض ۳ ساعت ویران شود. تازه اگر مامن شغال و قرقاول و سایر حیوانات وحشی لیز هست امن بودن محل و مناسب بودن شرایط آن را می رساندو بر فرض محال اگر همسایه شما حیاط خود را پر از علف نگهدارد شما اجازه داری آن را غصب کنی. پس درب اداره ثبت اسناد و املاک را باید تخته کرد چون هر کسی ممکن است نیمه شب ملک شما را تصاحب کند و هر چقدر لازم داشت با لودر و بولدوزر صاف کند.تاره طلب کار هم باشد. من چند بار از این باغ دیدن کردم و چند ماه در نوشهر زندگی کردم. با توجه به کمیود زمین و عرصه های طبیعی در نوشهر حتی یک وجب خاک این باغ می ارزد به دهها خانه که قابل خریداری و ساخت است واقعا حیف نیست خاک چون طلای این عرصه آسفالت شود و همه پتانسیل خود را به گور ببرد. تا جایی که من اطلاع دارم بندر ابتدا از وسط باغ می خواست جاده درست کند نه ازغرب. ولی غرب و شرق ندارد. این عرصه باید برای ما مازندرانی ها نه نوشهری ها حفظ شود. به امید روزی که به قول رهبر عزیزمان فرهنگ منابع طبیعی به معارف عمومی تبدیل شود.

  9. اله تی تی گیلان گفته است:

    ۱۲ آبان, ۱۳۸۹ در ساعت ۱۷:۰۶

    درود جناب خاکپور
    تنها و کمترین کاریست که در مقابله با بداندیشان توان انجامش را دارم…
    سپاس فراوان از حضورتان

  10. محمد درویش گفته است:

    ۱۳ آبان, ۱۳۸۹ در ساعت ۰۰:۰۰

    می بینم که جناب بهمن به همه جا سرک کشیده و یک نظر تکراری را انتشار می دهند!
    در این نشانی می توانید پاسخ به بهمن را مشاهده فرمایید:
    http://biaban.darvish.info/archives/2244

  11. هومان خاکپور گفته است:

    ۱۳ آبان, ۱۳۸۹ در ساعت ۱۸:۵۹

    به جناب بهمن:
    اینکه شما قریب به ۴۰۰۰ نهال و درختچه و درخت را تیغ و درختان بی ارزش خودرو می نامید بی شباهت به قصه تلخ «خس و خاشاک» نمی باشد و چرا دوستان شما فکر می کنند که برای حل مشکلات این بندر درجه چندم حتمن بایستی بخشی از دومین باغ گیاه شناسی کشور – که می تواند نمادی برای توسعه یافتگی هر آبادبومی محسوب شود – را نابود کنند و چه تفاوتی می کند که ضلع شرقی یا غربی و یا جنوبی آن باشد! اگر باور داشتند که این موزه تاریخ طبیعی وطن متعلق و به دولت و دولتمردان نبوده بلکه متعلق به همه ایرانیان است آنگاه این چنین بی مهابا و نابخردانه به فکر نابودی آن و اندوخت سرمایه برای بعضی خودی ها نبودند …

  12. محمد درویش گفته است:

    ۲۲ آبان, ۱۳۸۹ در ساعت ۲۱:۱۲

    هومان جان رسیدن به خیر …
    امیدوارم رهاوردت از سفر به دیار نیمروز را هر چه سریع تر انتشار دهی.
    راستی!

    همان طور که می دانی، مدتی است که در برنامه “گفتگوی داغ سبز” یک ۱۱۰ سبز را راه اندازی کرده ایم تا صدای طبیعت دوستان و فعالان محیط زیست را بتوان در کوتاه ترین زمان ممکن به گوش مسئولین رسانده و یا از طریق این تریبون مطرح کرده و پیگیری کنیم.
    بنابراین، ممنون می شوم اگر لوگوی این دو شماره تلفن همراه و ثابت را در مناسب ترین بخش از وبلاگ ارزنده ات بازانتشار دهی:

    .
    سپاسگزارم.

  13. محمد درویش گفته است:

    ۲۲ آبان, ۱۳۸۹ در ساعت ۲۱:۱۳

  14. هومان خاکپور گفته است:

    ۲۳ آبان, ۱۳۸۹ در ساعت ۱۷:۲۶

    به محمد درویش:
    از راه اندازی چنین پل ارتباطی کم مانندی بسیار خوشحالم و اطاعت امر می شود رفیق ….

  15. فرشید گفته است:

    ۲۳ آبان, ۱۳۸۹ در ساعت ۱۷:۳۰

    سلام درباره وبلاگت نظری نمی دم تا بشینم سر فرصت ببینمش بعدا نظرمو می دم.
    اما من یه وبلاگ دارم درباره کتاب های الکترونیک که هم برای موبایل و هم برای کامپیوتر می ذارم .
    اگه اهل کتاب و داستان خوندنی یه سر به من بزن خوشحال می شم.
    [گل][گل][گل]

    پاسخ:
    اگر فرصت و ضرورت پیش آمد حتمن …
    درود

  16. حميد گفته است:

    ۲۳ آبان, ۱۳۸۹ در ساعت ۲۳:۳۳

    داستان تخریب و تجاوز به باغ اکولوژیک نوشهر که حاصل خون جگرهای اساتید بزرگی مثل دکتر ثابتی هاست، داستان غریبی نیست. تازگی ها در ایران اسلامی کمتر کسی از شنیدن این اخبار تعجب می کنه. بر عکس اگه مدتی خبر از تخریب و تسطیح و تعریض و تجاوز و … نشنویم فکر می کنیم یه خبری شده.
    پس بیایید با هم خدا رو شکر کنیم که فقط ۸ هکتار از باغ گیاهشناسی تخریب شده و مثلا آقایون یهویی تصمیم نگرفتند همه باغ رو پتروشیمی کنند.
    چند سالی پیش برا بازدید از یه جاده عظیم ۲۰ کیلومتری که فقط می خواست یه روستای ۲۰ نفره رو با هزینه های میلیاردی تو استان چهارمحال و بختیاری به تمدن وصل بکنه رفته بودم. در بعضی از جاهای مسیر دیدم که راننده بلدوزر به خودش اجازه نداده یکبار پیاده بشه و مسیر رو چک بکنه، ببینه مسیری که داره در جنگل بلوط با اون درختای قطور و زیبای بنه و بلوط تخریب می کنه به کجا ختم می شه. بعد از ریشه کن کردن چندین درخت و طی مسیر طولانی و تخریب طبیعت بکر و دست نخوردن، تازه دیده رسیده به پرتگاه، خیلی راحت دور زده و برگشته از ابتدای مسیر مجددا شروع کرده.
    حالا من عقیدم اینه که فقط باید دعا کرد اون بلدوزری که می خواد تو باغ گیاهشناسی نوشهر جاده بزنه مسیر واقعی خودش رو بلد باشه.

    به حمید مهین پور عزیز:
    فکر کنم وقت آن رسیده باشد که دیگر به دعا کردن بسنده نکنیم و در بابر هر نوع طبیعت ستیزی فریاد بزنیم و خواب به خواب زده ها را آشفته کنیم. باورم این است که می توانیم بلدوزرها را مجبور کنیم به سبزینه ها احترام گذارند و بی مهابا هر جایی جاده نزنند. همیشه شما را به عنوان یک صاحب نظر در جنگل های زاگرس قبول داشته و دارم و انتظارم این است که در راه پاسداری از سبزینه های وطن بیش از پیش همراه هم باشیم.
    درود دوست عزیز

  17. shaiesteh گفته است:

    ۱۷ بهمن, ۱۳۸۹ در ساعت ۱۶:۵۲

    مطلب بسیار مهمی بود، ممنون از اطلاع رسانی خوب شما.

  18. هومان خاکپور گفته است:

    ۱۷ بهمن, ۱۳۸۹ در ساعت ۲۰:۲۶

    به شایسته:
    سپاس از اظهار محبت تان …

  19. نفیسه سعادتی گفته است:

    ۱۴ بهمن, ۱۳۹۱ در ساعت ۱۳:۵۲

    این باغ را من ۳۵ سال پیش دیده بودم بی تردید از زیبایی وتنوع گیاهی بی نظیر بود نمی دانم که در سالهای اخیر چه به سرش امده بود به هر حال هیچ دلیلی تخریب انرا توجیه نمی کند .این باغ یکی از ذخیره گاهای ژنتیکی گیاهی منطقه وفرا منطقه ایست حفظ ان ممکن است که بعضی از گونه های در معرض خطر انقراض را نجات دهد.

  20. نخستین درخواست محیط‌زیستی از رییس جمهور منتخب | دیده بان طبیعت بختیاری گفته است:

    ۳ تیر, ۱۳۹۲ در ساعت ۱۷:۲۵

    […] که می‌خواهند در این آخرین روزهای عمر دولت دهم، کار باغ گیاه‌شناسی نوشهر را یکسره کرده و روز چهارشنبه – ۵ تیر ۱۳۹۲ – عملیات […]

Leave a comment