ذخیره گاه جنگلی شمس آباد و تهدیدی به نام «توسعه باغات»
شمس آباد دوراهان به همراه چهارطاق سبزکوه، دو ذخیره گاه منحصر به فرد گونه «ارس» در چهار محال و بختیاری هستند که در زاگرس از جایگاه ویژه ای برخور دارند، خاصا” ذخیره گاه کم همتای چهار طاق، که می توانید گونه های سوزنی برگ و پهن برگ را در کنار هم مشاهده کنید.
شرایط توپوگرافی و کوهستانی، واقع شدن در بین قله های بلند دالان کوه و کوه نظامی و عبور رودخانه دائمی و بزرگ «کره بس»، اکوسیستمی ویژه و متفاوت با مناطق همجوار را در شمس آباد رغم زده است. ویژگی های اقلیمی و آب و هوایی منطقه سبب مستقر شدن تیپ جنگلی بنه شده است که بذر تولیدی از این درختان به عنوان یکی از ظرفیت های اقتصادی منطقه به حساب می آید.
وجود رودخانه پرآب کره بس، رشته کوه زیبای نظامی و قله های پوشیده از برف دالان کوه، جنگل های بنه همراه با گونه ارس و درختان سر به آسمان کشیده چنار در حاشیه رودخانه، چشمه سارهای فراوان و صدای پرندگان، شمس آباد را به یک ظرفیت طبیعت گردی کم مانند در استان چهار محال و بختیاری بدل کرده است.
به رغم آنکه منابع طبیعی بخشی از این منطقه را به عنوان ذخیره گاه جنگلی محصور کرده است و محیط زیست هم آن را شکار ممنوع اعلام کرده است، اما متأسفانه خبری از شناسه های ذخیره گاهی و منطقه حفاظت شده به چشم نمی خورد.
شوربختانه تهدیدهایی مانند حضور دام و دامدار فراوان و گاها” صدای شلیگ گلوله، در برابر تهدید اخیر به نام «توسعه باغات» که غالبا” با حمایت های دولتی هم در منطقه بنا گذاشته شده است، تهدیدهای معمول و عادی به حساب می آیند. توسعه باغات علاوه بر اینکه شرایط اکولوژیک منطقه را برهم زده و گونه های جنگلی را با خطر هجوم و ابتلا به انواع آفات مواجه می کند، طمع ورزی مجریان این طرح ها و نبود کنترل و نظارت لازم، هر ساله به صورت قانونی و غیر قانونی، از سطح عرصه های جنگلی کاسته و به وسعت باغ ها اضافه می کند.
در صورتیکه مدیریت خردمندانه ای بر این بخش از سرزمین مادری حاکم بود، اهمیت وجود همین گونه ارس در حال انقراض، به تنهایی کافی بود تا در این منطقه از هر گونه فعالیت کشاورزی، باغداری و دامداری به شدت جلوگیری شود و این ذخایر ژنتیکی جنگلی را از خطر نابودی نجات داد. هر چند توجه سزاوار به ظرفیت های ویژه اکوتوریسمی منطقه مزید بر علت است.
ذخیره گاه شمش آباد به همراه درازرود شمس آباد در سطحی بالغ بر ۲۰۰۰ هکتار به عنوان تنها منطقه جنگلی شهرستان بروجن محسوب شده که در منتهاالیه جنوب غربی این شهرستان و در کنار محور بروجن – لردگان در استان چهار محال و بختیاری قرار گرفته است.
شقایق گفته است:
۱۸ اردیبهشت, ۱۳۸۹ در ساعت ۰۸:۵۰
چقدر حیف ؛
من همیشه فکر می کردم خود دامداران برنامه ای سنتی برای چرای سالیانه دارند و چند سال متوالی از یک چراگاه استفاده نمی کنند ؛
برایم عجیب بود که از استفاده فراوان از این مناطق آن هم جایی که نمونه های کم نظیری دارد ؛ نوشته اید.
متاسفانه هر آنچه می کشیم از نابخردی بالا دستان است!
پاسخ:
درود بر شقایق عزیز
متأسفانه همین نامدیریتی ها سبب رغم خوردن چنین سرنوشت های شومی برای این مناطق از سرزمین مان شده است.
مرتضي گفته است:
۱۸ اردیبهشت, ۱۳۸۹ در ساعت ۱۳:۲۸
جناب خاکپور: با تشکر از اطلاع رسانی متعهد انه، با اغتنام فرصت حتماً استحضار دارند حسب دستورالعمل ابلاغی ، هسته مرکزی ذخیره گاه ( در ارتباط با ذخیره گاه شمش آباد حدود ۲۰۰۰ هکتار) قرق مطلق محسوب، تمامی فعالیت های انسانی بایستی در آن حذف شود. فعالیت های انسانی اعم از باغی، زراعی و… درسطح حائل در جوار ذخیره گاه (حدود پنج برابر هسته مرکزی) در صورتیکه تاثیر سوء معنی دار در هسته مرکزی نداشته باشد مجاز است. معمولاً سطح حایل ضربه گیر، به پنج زون تقسیم میشود در زون اول فعالیت های تحقیقاتی و در زون دوم فعالیتهای تفرجی و … مجاز تلقی می شود.
همانطوریکه ملاحظه می فرمایند چارچوب مدیریت ذخائر جنگلی شفاف است ولی متاسفانه مسائل حاد اجتماعی و اقتصادی و عدم تامین اعتبار کافی اعمال مدیریت اصولی را با چالش جدی مواجه می کند. بهر حال با پی گیری بعمل آمده از طریق مرجع ذیربط به بخش های مربوطه مجداً ابلاغ شد که در چارچوب برنامه مدیریت ، سطح حفاظت فیزیکی ذخیره گاه ها را ارتقاء دهند. مسلم است نقد عملکرد از طریق جنابعالی و دیگر عزیزان صاحب نظر کمک بسیار ی به جلب نظر تصمیم گیران و در نتیجه فراهم آمدن امکان حفاظت خواهد نمود. چشم انتظار دیگر گزارشات شما از چهار محال و بختیاری، بام سرفراز و سرچشمه حیات سرزمین ایران هستیم
پاسخ:
درود بر استاد بزرگوار، مرتضی عزیز
از ارائه مطالب عمیق و فنی تان که بر داشته های اندکم افزود صمیمانه سپاسگزارم و از اینکه از طریق این درگاه مجازی افتخار آشنایی و بهره مندی از دانش تان را به من دادی ممنونم.
صادق - گردش در طبيعت ايران گفته است:
۱۸ اردیبهشت, ۱۳۸۹ در ساعت ۱۵:۵۷
در این دنیا که انسان به هر چیزی دست انداخته طبیعت علیه طبیعت هم داستانی شده!
پاسخ:
درود بر صادق عزیز
این انسان نابخرد است بر علیه طبیعت دوست عزیز …
Montra گفته است:
۱۸ اردیبهشت, ۱۳۸۹ در ساعت ۱۹:۳۵
سلام،
با کدوم منطق دارن این طوری پیش می رن!؟
پاسخ:
با بی منطقی و نابخردی … ، ممنون مونترای گرامی.
بابک بت شکنان گفته است:
۱۸ اردیبهشت, ۱۳۸۹ در ساعت ۲۱:۴۷
سلام!
آقای خاکپور کنتور درست شد.
در ضمن این عکس هارو اینجا میذاری مارو هوایی میکنی که بریم اینجا هارو ببینیم!
بلدم نیستیم اینجاهارو، زحمتش میفته گردن خودتا!!!! 😉
هومان خاکپور گفته است:
۱۸ اردیبهشت, ۱۳۸۹ در ساعت ۲۲:۴۰
ممنون بابک عزیز
باعث افتخار منه که در خدمت دوستان خوبی چون شما باشم. درود
محمد درویش گفته است:
۱۹ اردیبهشت, ۱۳۸۹ در ساعت ۰۱:۱۱
خودمونیم … تنها تنها خوب داری صفا می کنی ها!
شمس آباد چرا منو و عمو محسن را نبردی؟
هومان خاکپور گفته است:
۱۹ اردیبهشت, ۱۳۸۹ در ساعت ۲۳:۴۹
درود بر محمد عزیز
شما فقط لب تر کنید رفیق …
پیوستگی گفته است:
۲۵ اردیبهشت, ۱۳۸۹ در ساعت ۱۲:۵۱
سلام دوست عزیز
آدرس وب سایت کانون پیوستگی بروجن http://www.peivastegi.ir می باشد. لطفا این آدرس را به لینک های وبلاگ خود اضافه نمایید. با تشکر
هومان خاکپور گفته است:
۲۵ اردیبهشت, ۱۳۸۹ در ساعت ۲۲:۵۰
درود بر جوانان هنرمند بروجنی
از افتتاح سایت تون و آشنایی با آن خوشحالم، انشاء الله بخشی از مطالب تون به طبیعت بروجن و مسائل محیط زیست این قطعه از سرزمین مان هم اختصاص داده شود تا در کنار هم قدم هایی در راه پاسداری از این موهبت های الهی برداریم. منتظرتان هستم …
مرتضي عزيز | کارت ویزیت گفته است:
۲۴ بهمن, ۱۳۸۹ در ساعت ۱۰:۵۴
[…] ذخیره گاه جنگلی شمس آباد و تهدیدی به نام «توسعه باغات» |… ۸ مه ۲۰۱۰ … درود بر استاد بزرگوار، مرتضی عزیز از ارائه مطالب عمیق و فنی تان که بر داشته های اندکم افزود صمیمانه سپاسگزارم و از اینکه از طریق این درگاه … http://www.tabiatbakhtiari.com/archives/115 – ذخیره شده […]
غفار جلیل گفته است:
۲۹ تیر, ۱۳۹۱ در ساعت ۱۸:۰۲
سلام بر مهندس
دستت درد نکنه،وبت خیلی مفیده،خیلی هم عالیه
هومان خاکپور گفته است:
۳۰ تیر, ۱۳۹۱ در ساعت ۱۴:۰۴
به غفار جلیل:
ممنون پسر خوب و پرتلاش … تلاش های صادقانه ات در نخستین همایش مهاربیابان زایی در بام ایران هرگز از یادمان نخواهد رفت.