لاله واژگون که با نام های لاله سرنگون و اشک مریم نیز شناخته شده است، درحدود ۳۰۰ سال پیش از اروپا به ایران آمده و عمدتا” زیستگاه آن در ارتفاعات زاگرس و در مناطق صخره ای و سنگی و دامنه کوهها میباشد. لاله واژگون از نظر گیاه شناسی متعلق به خانواده لاله liliaceae بوده و ارتفاع آن تا ۱۲۰ سانتیمتر رسیده و در دسته گیاهان پیاز دار ایران قرار دارد.
لاله های واژگون عمدتا” با گل های زنگوله ای ۵ تایی و به ندرت مطبق با ۱۰ گل (دوطبقه زنگوله گل ۵ تایی) مشاهده شده است.