یک رخداد تلخ زیست محیطی در منطقه مشایخ چهارمحال و بختیاری !
چهره زشت آزمندی و ناآگاهی، این بار با حرکتی خطرناک از سوی صاحبان مرغداری ها در شکل آلوده نمودن یکی از ارزشمندترین رویشگاه های جنگلی سرزمین بختیاری نمایان گردیده است. گله مندی و گفته های مردم محلی در روستاهای مشایخ چهارمحال و بختیاری حکایت از تخلیه مرغ های تلف شده و مسموم برخی مرغداری ها در رویشگاه های جنگلی در جنب مناطق حفاظت شده هلن و سبزکوه دارد.
ماجرا از این قرار است که چندی پیش برخی مرغداری ها در اقدامی ناآگاهانه و مغایر با قوانین و اخلاق محیط زیستی ، شبانه و به دور از چشم مردم محلی تعداد زیادی مرغ تلف شده و مسموم را در مکانی دور دست با نام محلی«واروار منطقه گل سفید» تخلیه نموده اند و یکی از کم همتاترین رخدادهای تلخ زیست محیطی منطقه را رقم زده اند. بنابر گزارش های شاهدان محلی بیش از ۲۰ عقاب و دال به علت مسمومیت ناشی از خوردن لاشه های این مرغ های آلوده و مریض در اطراف مناطق حفاظت شده هلن و سبزکوه از بین رفته اند.
البته هنوز از سوی مقامات مسئول اظهار نظری در این خصوص صورت نگرفته، اما مدیرکل حفاظت محیط زیست استان در تماس تلفنی با نگارنده در واکنشی خوب و سزاوار قول پیگیری جدی موضوع و برخورد قاطعانه با مسببین این رخداد تلخ را داده اند.
در مواجه با چنین فجایع زیست محیطی پرسش های جدی زیادی میتواند مطرح شود:
– چرا باید برخی از مردم و صاحبان واحدهای تولیدی به جایی برسند که در اثر آزمندی و ناآگاهی چنین رفتارهای تهدید آمیزی را داشته باشند که هم منابع آبی، طبیعت و هم حیات جانوری و حتی انسانی را هدف قرار دهند؟
– به علت واقع شدن محل وقوع این فاجعه (منطقه گل سفید) در جنب دو منطقه حفاظت شده هلن و سبزکوه و همچنین و قوع آن در محدوده روستاهای پایلوت پروژه حفاظت از تنوع زیستی در سیمای حفاظتی زاگرس مرکزی، پرسش جدی تری مطرح می گردد که محیط بانان منطقه می بایستی با هوشیاری بیشتری به پاسداری از منطقه می پرداختند و با برقرای تعامل و ارتباطی نزدیکتر با مردم در کمترین زمان ممکن از بروز فاجعه مطلع می شده و اقدامات پاکسازی منطقه از مرغ های آلوده را انجام می دادند. و باز هم به همین دلیل موقعیت مکانی واقعه، آموزش و جلب مشارکت مردم محلی برای اطلاع رسانی و واکنش درست در مواجه با چنین رخدادهای تهدید آمیزی، از جمله حداقل انتظاراتی است که به نظر می رسد دستگاه های متولی مثل سازمان حفاظت محیط زیست و مجریان و دست اندرکاران پروژه حفاظت از تنوع زیستی زاگرس مرکزی توجه سزاوار و درخوری به آن نکرده اند!
– عدم نظارت لازم از سوی سازمان دامپزشکی بر بهداشت این واحدهای تولیدی و معدوم ساختن مرغ های تلف شده و مسموم در مکان های لاشه سوز و همچنین کم رنگ بودن نقش واحد بهداشت محیط شبکه بهداشت در اطراف سکونتگاه های انسانی نیز پرسش هایی را مطرح می سازد!
– حقیقت این است که ذخیره های ژنتیکی، جاذبههای طبیعی و جاذبههای تفرجی این منطقه، به هیچوجه سزاوارِ این غفلت ها نیست. چرا که در این منطقه، بسیاری از پناهگاهها و زیستگاههای حیات وحش، ظرفیتهای گردشگری به همراه رویشگاههای گیاهی کمنظیر وجود دارد که توجه سزاوارتری را درخور است(منطقه حفاظت شده سبزکوه: در گستره ای کمتر از ۰۴/. درصد از خاک ایران، به طور متوسط حدود ۱۱ درصد از گونههای ارزشمند مهرهدار کشور و ۴/۳ درصد از کل گونههای گیاهی کشور شناسایی شدهاند که نشان میدهد هر هکتار از طبیعت سبزکوه از منظر ارزشهای گیاهی، ۸۵ برابر و از منظر گونه های جانوری ۲۷۵ برابر ارزش متوسط هر هکتار طبیعت ایران را داراست)؛ آیا سزاوار است در این منطقه با وجود برخورداری از ضریب بالای حفاظتی «مناطق حفاظت شده هلن و سبزکوه» و حضور نهادهای بین المللی دست اندرکار «پروژه حفاظت از تنوع زیستی زاگرس مرکزی» با چنین رفتاری های خطرناک و طبیعت ستیزانه ای برخورد کنیم؟ ! چرا …
و اما؛ این ماجرای تلخ ابهامات زیادی دارد! امید که مسئولین محلی و استانی بتوانند بزودی این ابهامات را رفع کرده و عاملین برابر مقررات مجازات شوند تا سایر متخلفین در حوزه محیط زیست متوجه شوند که بایستی برای اعمال خلاف خود هزینه های هنگفتی پرداخت نمایند.
بامیری گفته است:
۲۸ اردیبهشت, ۱۳۹۰ در ساعت ۱۸:۰۸
سلام در خصوص احداث جاده گاز که در کنار منطقه حفاظت شده آنچنان که توصیف نموده اید خطری ایجاد نشده و چون در کنار جاده اسفالت موجود میباشد و منطقه حفاظت شده را تهدید نمیکند چنان که اگر تهدیدی بود همان جاده های قبلی را نیز میبایست مسدود کرد. واما وقتی صحبت از عمران و ابادی و خدمات رسانی میشود نباید در مسائل کوچک جنبی بزرگنمایی کرد .جاده گاز مورد بحث در قسمت بکر منطقه نبوده و میتوان گفت به نوعی در حریم جاده اسفالت میباشد و سوالی که به ذهن میرسد این است که ایا جای دیگری جهت احداث جاده موجود بوده یا خیر و واقعا چه اندازه تهدید یا تخریب منطقه صورت گرفته و ایا ارزش احداث جاده گاز به اندازه ای نیست که دیگر مسائل قابل چشم پوشی باشد.
ندا گفته است:
۲۸ اردیبهشت, ۱۳۹۰ در ساعت ۲۳:۵۳
سلام. ببخشید کامنت م مربوط به پست نیست. اتفاقی برای سایت آقای درویش افتاده است یا آی اس پی من مشکل دارد؟ اگر مونترا چون قبل آن لاین بود مزاحم شما نمی شدم.
ضرابیان گفته است:
۲۹ اردیبهشت, ۱۳۹۰ در ساعت ۰۸:۴۵
درودبرشما
شما فرموده اید :ماجرا از این قرار است که چندی پیش برخی مرغداری ها در اقدامی ناآگاهانه و مغایر با قوانین و اخلاق محیط زیستی ، شبانه و به دور از چشم مردم محلی تعداد زیادی مرغ تلف شده و مسموم را در مکانی دور دست با نام محلی«واروار منطقه گل سفید» تخلیه نموده اند .
اگراین عمل ناآگاهانه بود که نیازی نبود شب وبه دورازچشم مردم انجام شود .اطمینان داشته باشید که مرغداری ها به عواقب زیست محیطی این عمل آگاه هستند.اگر آگاه نبودند،مرغ های فاسد را پشت دیوار مرغ داری می ریختند.این کار درست مانند ریختن زباله درکوچه وخیابان توسط مردم است که با وجودی که می دانند این کار نادرست وناشایست است ولی انجام می دهند . بایداین پرسش را مطرح کرد : چرا مانسبت به هر آن چه که سند مالکیت آن به نام خودوخانواده ما نیست ،بی تفاوت وبی رحم هستیم واموال عمومی را متعلق به خود نمی دانیم ؟
پاسخ بسیار ساده وروشن است !
شادوپایدارباشید
هومان خاکپور گفته است:
۲۹ اردیبهشت, ۱۳۹۰ در ساعت ۲۳:۴۱
به بامیری:
وقتی چیزی در حدود ۸ درصد از رویشگاه های جنگلی و مرتعی کشور در محدوده مناطق چهارگانه تحت حفاظت سازمان حفاظت محیط زیست قرار دارد و این عرصه ها به عنوان ذخیره گاه های ژنتیکی گیاهی و جانوری ایران محسوب می شوند؛ آیا این بدسلیقگی نیست که مسیر بیشتر پروژه های توسعه ای کشور از حریم این مناطق عبور کند؟
هومان خاکپور گفته است:
۲۹ اردیبهشت, ۱۳۹۰ در ساعت ۲۳:۴۵
به ندا:
ظاهرا” یک قطار فیل ّبه آقای درویش هدیه کردند که بشود در هر چهار فضای darvish.info فیل سواری کرد …
مانده ایم که میهمانان این کلبه های درویشی چگونه جبران کنند این همه محبت را …
بامیری گفته است:
۳۰ اردیبهشت, ۱۳۹۰ در ساعت ۰۳:۱۲
??? ………. – بدون شرح
پاسخ:
جناب بامیری این فضا جای اینگونه صحبت ها نیست …!
ببخشید که مجبور شدم بخشی از کامنت شما را حذف کنم
ندا گفته است:
۱ خرداد, ۱۳۹۰ در ساعت ۱۴:۵۳
متاسف شدم بسیار!
امیر گفته است:
۲ خرداد, ۱۳۹۰ در ساعت ۲۳:۲۹
آقای خاکپور عزیز حقیقتا این کوچک استان بختیاری را مردان بزرگی باید. ما که نا آشناییم و نابلد.اما شما که مقیم آنجه هستید و میتوانید حقیقتاهر آنچه از دستتان بر می اید انجام دهید تا اتفاقاتی اینچنین رخ ندهد و اگر اتفاق هم افتاد اطلاع رسانی مجازی در وب و اطلاع رسانی در میان مسئولان داشته باشید
سعید گفته است:
۴ خرداد, ۱۳۹۰ در ساعت ۱۸:۱۸
توصیه می کنم جناب یوسف پور مدیرکل محترم محیط زیست استان کمی از سیاسی کاری کم کنند و بیشتر به مسئولیتشان برسند .
شاید موارد اینچنینی کمتر پیش آید.