به بهانه هجوم گرد و غبار و آلودگی هوای تهران بزرگ، در گفتگویی با روزنامه آرمان شرکت کردهام که متن کامل آن در زیر آورده شده است:
روزنامه آرمان: روز گذشته با هجوم ریزگردها شهر تهران یکی آلودهترین روزهای خود در سال جاری را پشت سر گذاشت. با توجه به اینکه در سالهای گذشته برای مقابله و کاهش شدت آلودگی هوا از سوی دستگاههای ذیربط پیشنهاداتی از جمله استفاده از وسایل حملونقل عمومی، ایجاد طرح زوج و فرد برای خودروها و …. مطرح میشد اما هماکنون منبع آلودگیهای هوا فقط ریزگردها عنوان میشود که برای کنترل آن باید راهکار ویژهای از سوی مسئولان امر اندیشده شود.
در بحث مقابله با آلودگی هوا و کانونهای آلودگی برونمرزی در کشورهای همسایه بهویژه کشور عراق بهدلیل وجود نابسامانی در مدیریت این کشور موضوع رسیدگی به آلودگی هوا و ریزگردها در اولویت دولت این کشور نیست. تاکنون کشور عراق از لحاظ دیپلماتیک نتوانسته همکاری و اقدامی برای مهار ریزگردها انجام دهد. در حال حاضر شاهد هجوم ریزگردها از دو منبع داخلی و خارجی در کشور هستیم؛ از منابع داخلی میتوان به بحث سلامت و آلودگی هوا اشاره کرد که بسیاری از این اقدامات ناشی از کانونهای هجوم گردوغبار داخلی است و به منشا گرد و غبارهای برون مرزی مربوط نمیشود.
بهدلیل خشکی تالابها روزبهروز بر شدت کانونهای گرد و غبار داخلی افزوده میشود و این افت شدید سطح آبهای زیرزمینی تالابها به عنوان نعمتهای الهی در هر منطقه امروزه با خشکیهای موجود به منبع آلودگی ریزگردها مبدل شده است. علاوه بر گردوغبار ناشی از خشکی تالابها شاهد زمینها و دشتهای کشاورزی رها شده هستیم که این زمینهای بایر خود بهعنوان منبع گردوغبار مبدل شده و کنترل آن باید هرچه سریعتر انجام شود. بسیاری از دشتهای کشور با آفت شدید آب روبهرو هستند و این مساله باعث شده تا در زمینهای کشاورزی رها شده امکان زراعت وجود نداشته باشد. حدود دو میلیون هکتار از اراضی به دنبال عدم مهار منبعهای آبی دیگر قابل کشت نیست و این اراضی به مراکز گردوغبار تبدیل شده است.
کانون گردوغبار داخل شهر تهران مساحتی به اندازه مساحت تهران تا قزوین را دربرمیگیرد. گرد و خاک از زمینهای کشاورزی رها شده با ضعیفترین بادها حرکت میکنند و به سمت شهر تهران آمده و آن را آلوده میکنند. برای کاهش این معضل چارهای نیست به غیر از اینکه سازمانهای ذیربط از جمله سازمان حفاظت محیط زیست، وزارت نیرو و دستگاه جهاد کشاورزی وارد عمل شوند و این اراضی را بهعنوان منابع آلودگی داخلی شناسایی کنند و حتیالامکان در اطراف این زمینهای کشاورزی بادشکن ایجاد شود. باید توجه داشت که با جنگلکاری و مدیریت بهتر میتوان در بخش کشاورزی با کاهش مصرف و ایجاد تعادل در توان تولیدی منطقه دشتها را به حالت عادی برگرداند که در صورت عدم توجه مسئولان امر به این نارسایی شاهد افزایش رها شدن کانون گردوخاک در اطراف شهرها خواهیم بود.
همانطور که عنوان شد به جز زمینهای کشاورزی رها شده تالابهای خشک شده نیز منبع گردوغبار هستند. برای احیای تالابها باید دستگاههای متولی همچون وزارت نیرو، جهاد کشاورزی، سازمان جنگلها و سازمان حفاظت محیط زیست وارد عمل شود و با برگشت آب به این مناطق به مهار ریزگردها بپردازند. برای مثال وقتی پهنههای آبی همچون خوزستان را بررسی میکنید در سه دهه گذشته سطح آن به میزان یکسوم کاهش پیدا کرده است و بهطور کلی تقریبا دوسوم تالابهای کشور از دست رفته است. ما قسمتی از تخریبها را میبینیم حال آنکه میزان قابلتوجهی از آن از چشم ما پنهان میماند. در لایههای زیرین زمین وضعیت به مراتب بدتر از گذشته شده است. این وضعیت باعث شده تا اراضی کشاورزی خودبهخود خشک و باعث تولید منبع گردوغبار شود.
باید اینطور نتیجهگیری کرد که برای مقابله با گردوغبار از طرفی باید کانونهای داخلی را شناخت و مهار کرد و از طرف دیگر نیازمند همکاری منطقهای هستیم. علاوه بر عراق در ترکیه نیز اتفاق بسیار بد محیط زیستی درحال وقوع است و با ایجاد سدهای متعدد در این کشور بیشک کل آب دجله و فرات خشک میشود و این اتفاق باعث خشکی کشورهای همسایه و ورود ریزگردها میشود. متاسفانه تاکنون شرایط و امکاناتی برای مقابله با ریزگردهای داخلی وجود نداشته تا بتوان جلوی این تهدیدها را گرفت. این درحالی است که در سالهای اخیر ریزگردها به یکی از مهمترین عوامل آلایندگی هوا تبدیل شده و جان و سلامت شهروندان را تهدید میکند.