جاده تاریخی دزپارت به پنهان ترین جاده کوههای ایران معروف است. پیشینه جاده دزپارت که به صورت سنگ فرش با دیواره های صخره ای حفاظتی می باشد به دوره ی هخامنشی برمی گردد که جنوب(خوزستان و … ) را به فلات مرکزی کشور(اصفهان و … ) متصل می نموده است. دزپارت که به نام های نردبانی،پلکانی، سلطانی، اتابکی، لینچ، بختیاری و جاده ابریشم کوچک نیز شهرت دارد، جاده ای پلکانی است که هنر معمای و جاده سازی ایرانیان را در سخت گذرترین تنگه ها و دره ها به رخ جهانیان می کشد و به رغم گذر از مناطق کوهستانی، برفگیر و سنگلاخی، از دیرباز مورد استفاده کاروانیان قرار می گرفته و در طول مسیر دارای جان پناه های گوناگون بوده که کاوانسرای شلیل یکی از معروفترین آنها می باشد.

   کاروانسرای شلیل که در فاصله ۱۴۰ کیلومتری جنوب غربی اردل و در مرز خوزستان و چهارمحال و بختیاری واقع شده است، اثری مانا از تاریخ هزاران ساله مردان و زنان سرزمین بختیاری است که صدای زنگوله های کاروان های کوچنده را قرن ها در خود نهفته دارد. در این مجموعه کاروانسرایی بقایای ساختمانی و همچنین آثاری از صدها سال پیش برجای مانده است.

   کاروانسرای شلیل در نزدیکی پل شلیل و پل مروارید ساخته شده و در دوره پهلوی اول نیز مورد بازسازی قرار گرفته و در آن زمان به عنوان پاسگاه انتظامی عشایری نیز مورد استفاده قرار گرفته شده است. این کاروانسرا در طول تاریخ کاربردهای اقتصادی، اجتماعی و نظامی داشته و بوسیله مردان بزرگی که صاحب خدم و حشم و تفنگدار بوده اند مدیریت می شده و  وظیفه برقرای امنیت، تأمین مواد غذایی و محل استراحت کاروانیان و هدایت آنان برای عبور از مناطق کوهستانی ناامن را برعهده داشتند.

ادامه مطلب»