بایگانی “شهرداری”

گلایه دوستداران طبیعت از قطع چند اصله درخت در شهرکرد

دوشنبه, ۲۶ مهر, ۱۳۹۵

     شهرکرد- ایرنا: قطع چند اصله درخت در یکی از میادین اصلی شهر شهرکرد مقابل مصلای امام خمینی(ره)با دلخوری و گلایه تعدادی از فعالان محیط زیست و دوستداران طبیعت همراه شد.

untitled      به گزارش ایرنا، صبح روز یکشنبه بیست و پنجم مهرماه تعدادی از درختان حوالی مصلای شهرکرد قطع شد تا یکی از پرتردد ترین خیابان های شهرکرد تعریض شود. یکی از فعالان محیط زیست چهارمحال وبختیاری با بیان اینکه سرانه فضای سبز در این استان و به خصوص در شهر شهرکرد با سرانه استاندارد جهانی فاصله زیاد دارد از قطع درختان به بهانه توسعه فضای شهری و زیر ساختهای شهری انتقاد کرد.

     هومان خاکپور روز یکشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود: قطع درختان و فضای سبز درختی به منظور توسعه فضای شهری یک تهدید برای مناطق مختلف است. وی گفت: هم اینک شهرکرد به عنوان مرکز استان و یکی از سکونتگاه های بزرگ چهارمحال وبختیاری در مجاورت یکی از کانون های بزرگ گرد و غبار استان قرار گرفته است، که قطع بی رویه درختان به دلیل توسعه فضای شهری و زیر ساختهای شهری مانند برداشت بی رویه آب از دشت شهرکرد یک تهدید زیست محیطی است.

     وی اظهار کرد:باید حفظ فضای سبز به عنوان اولویت اصلی مردم، مسوولان و دست اندرکاران مورد توجه قرار گیرد و انجام هر گونه فعالیتهای اقتصادی، زیرساختی، زیر بنای در مناطق مختلف استان باید با ملاحظات زیست محیطی باشد.

     در این خصوص مدیرعامل سازمان پارک ها و فضای سبز شهرداری شهرکرد، با تائید قطع سه اصله درخت در حاشیه یکی از خیابانهای پرتردد مرکز استان گفت: سه اصله درخت به منظور توسعه زیرساخت های خیابانی و اجرای طرح گردش به راست قطع شد. مجید جلالی افزود: قطع این درختان به منظور آزادسازی اطراف خیابان با تصویب مجور کمیسیون ماده ۷و شهرداری انجام شده است.

     به گزارش ایرنا ،متوسط سرانه فضای سبز در کشور ۱۳٫۵ مترمربع برای هر نفر است و وسعت فضای سبز شهرکرد بیش از سه میلیون و ۲۰۰ هزار مترمربع است که ۵۲ پارک و بوستان در این فضا با امکانات رفاهی برای شهروندان در نظر گرفته شده است.

به‌بهانه عمران شهری، تیشه بر ریشه درختان شهرمان نزنیم!

چهارشنبه, ۳ مهر, ۱۳۹۲

درختان بلوار ملت بروجن      هرچند که حفاظت از محیط زیست شهری در شمار مهمترین وظایف و مأموریت‌های شهرداری‌ها و شوراهای اسلامی شهرها قرار داده شده است اما متإسفانه ظاهرن کم‌مهری به فضای سبز و درخت‌کشی در شمار برنامه‌های مدیریت شهری سال ۱۳۹۲ شهر بروجن قرار گرفته است.

     به‌بهانه احداث کانال هدایت آب‌های سطحی و وارد کردن آسیب‌های جدی و قطع نیمی از ریشه‌های درختان در یکی از خیابان‌های اصلی و قدیمی شهر بروجن؛ امروز – ۳ مهر ۱۳۹۲ – گفتگویی با خبرگزاری مهر داشته‌ام که می‌توانید متن کامل آن را در ادامه بخوانید … 

بلوار ملت بروجن در خبرگزاری مهر

     در روزهای آغازین سال ۱۳۹۲ و با سوءاستفاده از خلوتی شهر در تعطیلات نوروزی شاهد قلع و قمع یکی از پارک‌های قدیمی بروجن برای دست‌یابی به منافع تجاری شهرداری و ساخت مجتمع خدماتی بودیم که سرگردانی مسافران روستایی – که برای تهیه مایحتاج خود و انجام امور درمانی‌شان به این مرکز شهری مراجعه می‌کنند – را به‌دنبال داشت. هرچند این اقدام درخت‌کشی شهرداری و تخریب فضای سبز درختی مورد اعتراض نگارنده و برخی دوستداران محیط زیست منطقه قرار گرفت اما متأسفانه هیچ واکنشی از سوی مدیران و مسئولان شهری نسبت به این مدیریت ناصحیح شهری صورت نگرفت و روند سهل‌انگاری در مراقبت و تیمار فضای سبز درختی شهر با وارد کردن دام تا اجرای پروژه‌های عمرانی غیراصولی که منجر به خشکاندن درختان چندین ساله می‌شود، ادامه یافت.

     اخیرا” به بهانه هدایت آب‌های سطحی ناشی از بارندگی‌ها، با احداث کانالی عمیق و عریض در بلوار ملت شهر بروجن، ده‌ها درخت حاشیه این خیابان را هدف گرفته و با قطع نیمی از ریشه‌های این درختان چندین ساله، زمینه اختلال در رویش طبیعی و خشکیدگی آن‌ها را فراهم کرده‌اند. بدون شک آسیب جدی و قطع نیمی از ریشه‌ها، درختان را دچار استرس شدید کرده و حتا در صورت نگه‌داشت خود، در آینده رویش طبیعی و عملکرد اکوسیستمی‌شان دچار اختلال‌های جدی خواهد شد.

     صرف‌‌نظر از اینکه آیا از دیدگاه عمران شهری، انتخاب چنین گزینه پرهزینه‌ای – که یقینا” در آینده مشکلات انباشت زباله و تولید بوی نامطبوع را نیز به‌دنبال خواهد داشت – می‌تواند بهترین گزینه برای هدایت آب‌های سطحی به خارج شهر باشد یا نه!؛ آیا حق نداریم متأسف شویم و از خودمان بپرسیم: اگر برنامه‌ها و اهمیت حفاظت از محیط زیست شهر بروجن با آن پیشینه فرهنگی‌اجتماعی برای متولیان و مدیرانش این است؛ دیگر چه انتظاری داریم که درختان جنگلی در حاشیه روستاها و مناطق دوردست و محروم استان‌مان حفظ شود؟!

در همین رابطه:

دفاع تأمل‌برانگیز شهردار بروجن و تکذیب آسیب‌دیدگی درختان در خبرگزاری ایرنا

چنارهای ولی‌عصر که هویت تاریخ طبیعی تهران بزرگ بودند!

چهارشنبه, ۲ مرداد, ۱۳۹۲

     در  پرونده قطع درختان چنار خیابان ولی‌عصر تهران، خشکیدگی و خطرناک بودن چنارها به‌عنوان متهم ردیف اول اعلام شد تا خیال مدیران و دست‌اندرکاران سازمان پارک‌ها و فضای سبز و اعضای کمیسیون ماده ۷ شهرداری تهران بزرگ راحت شود و پیروزمندانه خود را ناجی عابران و خودروهای طولانی‌ترین خیابان کشور اعلام کنند!

     اما بدون شک خوانندگان فهیم طبیعت بختیاری باورشان این است که توجیهات مدیرعامل محترم سازمان پارک‌ها و فضای سبز تهران، همه‌ی ماجرا نبوده و زوایای آشکار و پنهان دیگری در این داستان تلخ دخالت داشته‌اند که در گفتگویی با خبرنگار روزنامه آرمان که در اینجا منتشر شده است به برخی از آن‌ها اشاره کرده‌ایم.

چنارهای تهران

در همین رابطه:

– خبرآنلاین(حسین آخانی): چنارها را می‌پوسانند بعد می‌گویند ناچار بودیم قطعشان کنیم!

مرگ تدریجی و خاموش پارک جنگلی تهلیجان شهرکرد!

جمعه, ۱۵ اردیبهشت, ۱۳۹۱

در شرایطی شاهد نابودی تدریجی فضای سبز درختی بزرگ ترین سکونتگاه شهری چهارمحال و بختیاری هستیم که گرد و غبارهای مرغزار شهرکرد به همراه گرد و غبارهای عربی هوای نفس گیری را برای اهالی شهرکرد رقم زده اند. افت شدید سطح آب سفره های زیرزمینی مرغزار حاشیه شهرکرد در اثر حفر چاه و برداشت های غیرمجاز، چرای بی رویه دام، تخریب بخش هایی از این مرغزار به بهانه توسعه و استقرار صنایع و مراکز خدماتی و همین طور تخلیه نخاله ها و مصالح ساختمانی و زباله ها سبب خشک شدن فاجعه بار این مرغزار ارزشمند شده و در سال های اخیر آن را به یک کانون خطرناک فرسایش بادی تبدیل کرده است.

و اما پارک جنگلی دست کاشت تهلیجان که در دهه ۵۰ و در سطحی بالغ بر ۵۷۰ هزار متر مربع در ضلع شمال غربی شهرکرد احداث شده و می توانست کارکردی انکار ناپذیر در کنترل و مقابله با آین آلودگی های انسان ساز داشته باشد، در سال های اخیر مورد بی مهری متولیان شهری شهرکرد قرار گرفته است. برخلاف تعاریف علمی و اهداف پارک های جنگلی و همچنین قوانین و مقررات سازمان جنگل ها و مراتع کشور که بر حفظ مالکیت و نوع کاربری این گونه فضاهای درختی تأکید و دلالت دارد، به دلیل عدم درک درست از تعاریف و اهداف احداث این فضاها و یا برای سودجوئی، درختان بخش هایی از این پارک جنگلی را قطع و یا عمدا” با عدم مراقبت و آبیاری به موقع و حتی آتش سوزی باعث خشکاندن درختان شده اند.

حیرت آورتر اینکه در حالی شاهد این شیوه مدیریتی شهرداری شهرکرد هستیم که سرانه ی فضای سبز شهری شهرکرد کمتر از میانگین کشوری بوده و علیرغم شرایط آب و هوایی و جغرافیایی ویژه منطقه، سرانه ای کمتر از نصف شهر همجوارش اصفهان دارد. سرانه ی فضای سبز شهری در استاندارد جهانی ۲۰ متر مربع، میانگین کشوری ۹ متر مربع و شهرکرد حدود ۸ متر مربع است.

گفتگوی نگارنده با خبرگزاری مهر در باره قطع و خشکاندن و سوزاندن عمدی ده ها درخت در این پارک جنگلی را می توانید در اینجا ملاحظه کنید.